6 Şubat ve Unutulmaması Gereken Dersler

Tam iki yıl geçti… 6 Şubat sabahı, milyonlarca insan için karanlık bir günün başlangıcı oldu. O gece uyuyan şehirler, bir anda yerle bir oldu. Binlerce canımızı kaybettik, milyonlarca insan evsiz kaldı, şehirlerimiz haritadan silindi. Ama asıl mesele, biz bu felaketten ne öğrendik?

Sistematik İhmallerin Bedeli

Türkiye bir deprem ülkesi. Bunu herkes biliyor. Ama bildiğimiz şeyle hareket etmek arasında büyük bir uçurum var. Yıllardır bilim insanları, uzmanlar uyardı: “Fay hatları kırılacak, büyük bir yıkım olacak.” Fakat ne oldu? Çarpık kentleşme devam etti, denetimsiz binalar yükseldi, rant uğruna gözler kapandı. Olası İstanbul depremi için de aynı uyarılar yapılıyor. Ama yine “Şimdilik idare eder” anlayışıyla günü kurtarıyoruz.

Koordinasyonsuzluk ve Kaos

Deprem anında ve sonrasında yaşananlar, bizim kriz yönetiminde ne kadar zayıf olduğumuzu gösterdi. İlk saatlerde enkaz altındaki insanlar donarak öldü. Çünkü yollar kapalıydı, ekipler yetersizdi, müdahale gecikti. Koordinasyon eksikliği, organizasyonsuzluk ve plansızlık yüzünden nice canlar kaybedildi. Afet yönetiminin sadece kâğıt üzerinde değil, gerçek hayatta da işletilmesi gerektiğini anladık. Ama anladık mı gerçekten?

Deprem Vergileri ve Sorgulanmayan Harcamalar

Yıllardır deprem vergileri toplanıyor. Peki, bu paralar nereye gitti? Neden hastaneler, okullar, devlet binaları bile yerle bir oldu? İnsan hayatı neden bu kadar ucuz? Biz vergimizi verdik, devletten güvenli şehirler bekledik. Ama ne yazık ki, verilen sözlerin çoğu unutuldu.

Unutmamak, Unutturmamak Gerek

6 Şubat’ı sadece anmak yetmez. Ders çıkarmak, yapılan hataları kabul etmek ve yeniden aynı şeyleri yaşamamak için harekete geçmek gerekir. Japonya’da 9 büyüklüğündeki depremler bile birkaç binayı yıkıyorsa, bizde neden şehirler yok oluyor? Çünkü orada sistem var, bilim var, disiplin var. Bizde ise kaderciliğe sığınan, denetimsiz bir düzen var.

Eğer değişmezsek, eğer yine “Bize bir şey olmaz” dersek, sadece depremi değil, kendi ihmalimizi de konuşmaya devam ederiz. Artık uyanma vakti!

Ahmet Kaya